Najdroższa Luizo, miłość od przyjaźni dzieli tylko skóra. A skóra ...

 Jestem tchórzem co wstydzi się udźwignąć nasz los
wybłagujesz nawet dotkniecie warg... Jesteś mądrą i piękną kobietą więc po co czy ten ślepiec jest dziś tego wart? Doigrał się prostak dziś tracąc co dostał, nie było mi łatwo... Zamknęłaś mi drzwi
traciłem z dnia na dzień nadzieje i siły czekałem już tylko na cud...

 Nim się baba uszpili, chłop zajdzie pół mili.

 Gdzie kobiety panują, tam mężczyźni rządzą.

 Małżeństwo to poemat miłości przełożony na pracę.

 Mężczyzna nie mierzy się liczbą zwycięstw, ale tym, jak radzi sobie z porażkami. Nie ważne są wchodzenie na szczyty, ale wspinaczka po zboczu. Mężczyzna jest tak silny, jak silne jest jego słowo.

 Jesteśmy mężczyznami i naszym obowiązkiem jest dbać o kobiety, dzieci i innych, którzy mogą potrzebować pomocy. To nasza rola na tej planecie, aby chronić i służyć innym.

 Mężczyzna musi przez całe swoje życie kroczyć naprzód. Musi zawsze pukać do drzwi, przekraczać granice, przełamywać bariery. Musi zawsze robić kroki naprzód, niezależnie od tego, czy jeżeli je zrobi, znajdzie się na gładkim lodzie, czy na trudnym gruncie.

 Kobieta przy swoim partnerze powinna czuć, że jest wyjątkowa, piękna, musi być nieustannie zapewniana o jego uczuciu. Czasami wystarczy ją przytulić, by poczuła się kochana, by wiedziała, że ma obok siebie prawdziwego faceta.

 Mężczyzna musi mieć coś z chłopca, aby potrafić zrozumieć chłopców, i coś z dziewczyny, aby potrafić zrozumieć kobiety. Bez tego całe życie pozostaje dla niego nieznane krajem.

 Z dzieckiem na odpust, z mężem zazdrosnym na zabawę? to jedno.