
Facet staje się zazdrosny, kiedy uświadamia sobie, że ktoś może ...
Facet staje się zazdrosny, kiedy uświadamia sobie, że ktoś może traktować jego kobietę lepiej od niego.
Mężczyzna nie jest tym, który nie płacze. Mężczyzna jest tym, który zostaje, gdy inni odchodzą. Tym, który mówi prawdę, gdy wszyscy kłamią.
Mężczyzna nie jest istotą biologicznie określoną, ale jest osobą, to znaczy istotą, która zawsze musi wyrazić swe 'ja', swoją osobowość. Mężczyzna nie jest człowiekiem bezpośrednio, ale staje się nim: jest człowiekiem dzięki temu, co sam z siebie czyni, co rozwija w sobie, co w sobie wynajduje.
Mężczyzna musi być silny, ale niebiezpieczną siłą jest ta, której nie potrafi panować. Prawdziwa siła nie jest w agresji, ale w samokontroli.
Mężczyzna jest jak czekolada. Słodki, gładki, nieodparcie kuszący. Potrafi dać ci najwznioślejszą rozkosz, ale też potrafi sprawić, że tęsknisz za tym, czego nie masz. Kiedy to czego potrzebujesz, to ona, jest zawsze dostępny, ale kiedy naprawdę go chcesz, jest zbyt drogi. Bez niego czujesz się zarówno pusta, jak i przepełniona uczuciami, które nie mają miejsca do ucieczki.
Mężczyzna nie może zrozumieć, co przechodzi przez kobietę. Nie ma pojęcia. I nie stara się tego zrozumieć. Bo to, co nie jest zrozumiane, to jest tajemnica, to jest to, co się kocha.
Mężczyzna jest silny nie przez ilość błonników mięśniowych, ale przez dzielność swego serca. Jest mężem nie przez muskularny wygląd, ale przez męstwo jego duszy.
Kobiety to odwrócone mężczyźni, to znaczy, mężczyźni patrzący na siebie z punktu widzenia kobiety. Kobieta przestaje kochać mężczyznę, kiedy przestaje go podziwiać; mężczyzna przestaje kochać kobietę, kiedy przestaje być dla niej tajemnicą.
Charakter mężczyzny jest jak ściana, której nie można przemalować. Można jedynie spróbować zasłonić jej brzydotę, ale w końcu prawda wyjdzie na jaw.
Kiedy facet jest pijany, potrafi myśleć tylko o zwyciężaniu. Nie boi się, że straci twarz.
To, co czyni mężczyznę mężczyzną, nie jest zdolność do prokreacji, jak to głoszą ignoranci, ale umiejętność przyjmowania na siebie odpowiedzialności – za swoje życie, za cudze życie.