Na ringu życia największe zmagania toczymy sami ze sobą.

 Mężczyzna uważa, że wszystko, co jest piękne, musi być umiłowane. Miłość natomiast jest przywiązaniem, które nie zawsze ma coś wspólnego z pięknem.

 Czasami mężczyzna chciałby Kobietę zabrać na księżyc, chciałby zrobić dla niej wszystko, a tak naprawdę do pełni szczęścia, wystarczy aby stanął z nią mocno na ziemi.

 Kobieta przy swoim partnerze powinna czuć, że jest wyjątkowa, piękna, musi być nieustannie zapewniana o jego uczuciu. Czasami wystarczy ją przytulić, by poczuła się kochana, by wiedziała, że ma obok siebie prawdziwego faceta.

 Mężczyzn możesz analizować, kobiety tylko podziwiać.

 Mężczyzna to nie wynalazek do końca udany, ale raczej prototyp, który nie doczekał się udoskonalenia, bo Bóg, zrezygnowany i wkurzony, połknął instrukcję obsługi.

 Mężczyzna to coś więcej niż tylko suma różnych części ciała. To charakter, duch cywilizacji, mądrość przekazywana przez pokolenia, siła walki, ducha i nieskończona tolerancja.

 Każda kobieta zasługuje na kogoś, kto nazwie ją swoim skarbem, kto ją pocałuje, zatrzyma, nie pozwoli odejść, nie będzie jej oszukiwać, otrze łzy, kiedy płacze. Na kogoś, kto nie da jej powodów do zazdrości, ale sprawi, że to inne kobiety będą zazdrościć jej. Każda kobieta zasługuje na kogoś, kto nie będzie się bał pokazać swoim kolegom, że to właśnie ona jest tą którą kocha, ta dla której jest w stanie zrobić wszystko.

 Mężczyzna, który jest pewny siebie i swojej męskości, nigdy nie będzie potrzebował zwalniać tempo czy zmniejszać swojej siły, żeby udowodnić swoją przewagę. Jego moc jest czymś, co nie jest narzucane, ale co naturalnie z niego wynika.

 Mężczyzna jest jak łucznik, który celuje w tarczę. A gdy strzała nie trafia w środek, zamiast szukać błędu w sobie, zastanawia się, co jest nie tak z tarczą.

 Mężczyźni ustanawiają prawa, kobiety zwyczaje.