Spotkaliśmy się z jakiegoś powodu, więc albo jesteś błogosławieństwem albo ...

 Mężczyźni to gatunek wymierający. Samców jest mnóstwo, ale mężczyzn niewielu.

 Nie ten jest ojcem, który przypadkowo daje życie, ale ten, który kocha i wychowuje.

 W drodze własnego serca jest każdy człowiek, choć nie wie o tym, choć sprawy innych ludzi go obchodzą. Wśród tłumu, nigdy nie świadczy o sobie, iż jest samotny, światło słoneczne nie rozświetla tajemnicy jego cienia.

 Mężczyźna jest jak dojrzałe wino, które zyskuje na wartości w miarę upływu czasu. Tylko prawdziwy mężczyzna potrafi docenić życie, kochać bezwarunkowo i walczyć o swoje marzenia. To nie wiek czyni go mężczyzną, ale mądrość, doświadczenie i siła charakteru.

 Bo siła mężczyzny nie tkwi w ilości kobiet które uwiódł, ale w tym, ilu był w stanie odmówić dla tej jednej.

 Mężczyzna to przekleństwo dla siebie samego. Wie, że musi być silny, niezależny, niepokonany. A przecież człowiek jest z natury słaby, zależny, pokonany. Próbuje więc poradzić sobie z tym napięciem, ale to go niszczy.

 Mężczyzna zawsze pozostaje dzieckiem, tylko zabawki stają się droższe i niebezpieczniejsze. Kobieta zawsze dąży do dorosłości, nawet kosztem utraty radości życia.

 Mężczyźni nigdy nie są ostatecznie pokonani. Jeden z nich jest jak cały świat. Może być zły, ale w każdym z nich jest coś boskiego. Wybaczaj ich słabości, bo i one są częścią ich siły.

 Mężczyzna zawsze jest jak dziecko, choćby nie wiem jak był stary, choćby nie wiem jak był mądry i doskonały. Zawsze siedzi w nim mały chłopiec, który chce się bawić.

 Najgorsze jest to że nawet ubrania mi przypominają. Najgorsze jest to że nawet obiadu nie mogę zrobić, bo przypomina mi się, jak robiłem go z tobą. A co mam powiedzieć o spaniu ? Nie śpię w ogóle, tylko płacze.