Mężczyzna, to nie ten co posiada siłę, lecz ten, kto potrafi ją kontrolować. To w tej zrównoważonej kontroli, w tej męskiej dyscyplinie tkwi prawdziwa siła i męskość.
Mężczyźni zawsze chcieli być ukochanymi bohaterami życia kobiet, a kiedy przestali być tak potrzebni, poczuli się odrzuceni, nie wiedząc, że ów odrzut stanowił de facto wyzwanie: stań się prawdziwym mężczyzną.
Mężczyzna nic nie zapomina. On tylko czasem przestaje przypominać sobie pewne sprawy, gdy przestają one mieć dla niego znaczenie.
Mężczyzna, który traci honor, większością przypadków sam obwinia siebie. On sam gotuje zupę, którą musi sobie potem zjeść.
Mężczyzna powinien być takim, jak go wymaga czas, okoliczności, miejsce, pozycja, kobieta, dzieci, wykonywany zawód i inna zależność, ale zawsze z zachowaniem pewnej integralności. Natomiast kobiecie wolno pozostać sobą we wszystkich sytuacjach.
Konia z narowem, chłopa z uporem, żony z niewstydem - bodaj nikt nie miał.
Przyjaciele mogą cię zawieść. Faceci mogą cię opuścić, ale siostra jest siostrą do końca życia.
Mężczyzna staje się mężem nie przez seks, nie przez wiek, nie przez zarobki, nie przez stopnie naukowe, ale tylko i wyłącznie wtedy, gdy stanowi dla kogoś bezpieczeństwo.
Mógłbym Ci powiedzieć że byłaś moją Gwiazdą.... ale jak, skoro byłaś dla mnie całym cholernym niebem...
W pewnym momencie możesz spotkać kogoś, kto będzie dla Ciebie doskonały, zaprojektowany by być Twoim największym skarbem i źródłem radości. Ta osoba może albo całkowicie Cię uszczęśliwić, albo totalnie zniszczyć.
