Miłość dodaje rozum kobiecie, a odbiera mężczyźnie.
Mężczyzna zawsze musi udowadniać, że jest mężczyzną. I nie chodzi tu tylko o wizerunek, ale przede wszystkim o postępowanie, charakter, o męskość, która nie jest czymś, co się włoży do kieszeni i już, ale czymś, co wymaga ciągłej pracy, dyscypliny, samodyscypliny, samokontroli. A to jest trudne.
Mężczyzna powinien być silny, ale nie tylko fizycznie. Silny duchem, silny swoim słowem, silny swoimi czynami. Moc męskości leży w dążeniu do bycia lepszym nie tylko dla siebie, ale i dla innych.
Często mówi się, że mężczyźni są nieuchwytni. W rzeczywistości jest inaczej. My, mężczyźni, bałaganiarze, jesteśmy przejrzystsi od kobiety w ciąży.
Kobiecie odpowiada ten mężczyzna, który pokrywa jej rachunki.
Całą noc przewracał się w łóżku,
myśląc o niej. Ponieważ ona całą
noc robiła to samo, można było
prawie uznać, że spędzili ją razem.
Mężczyźni są jak dobre wino. Dojrzewają, stają się coraz lepsi z wiekiem, a kiedy już osiągną swój pełny smak, niezwykle trudno jest z nich zrezygnować.
Potrzebowała bezpiecznej przystani czyichś ramion, ale ramion nieszczególnie nachalnych i nie wchodzących w konflikt z jej potrzebą bycia sam na sam ze swoimi dziwactwami. A to było trudne.
Żona, która popiera męża,
jest wielkim skarbem.
Mężczyzna nie jest stworzony do tego, aby poddawać się emocjom. Jego zadaniem jest być siłą, która prowadzi i chroni. Musi być odważny, nawet kiedy czuje strach. Musi być silny, nawet kiedy czuje się słaby. Ma obowiązek być niezłomny w swojej determinacji, niezależnie od napotkanych przeszkód.
