Każdy mężczyzna, kiedy jego życie jest w rozsypce potrzebuje u swojego boku kobiety.
Tak jak w grze w szachy, królowa chroni króla.
Kobieta przebacza niewierności, ale ich nie zapomina. Mężczyzna zapomina o nich, ale nie przebacza.
Mężczyzna to taka istota, która zawsze powtarza, że jest tak silna, jak kiedykolwiek, a kiedy ma przeziębienie, jest pewien, że umiera.
Mężczyźni zawsze chcieli być ukochanymi bohaterami życia kobiet, a kiedy przestali być tak potrzebni, poczuli się odrzuceni, nie wiedząc, że ów odrzut stanowił de facto wyzwanie: stań się prawdziwym mężczyzną.
Niesamodzielny i niezdecydowany mężczyzna nie ma zbyt wielkich szans na wytrwanie u boku kobiety. Kobiety w porównaniu do nas myślą o wiele bardziej perspektywicznie i samodzielnie. Wniosek nasuwa się sam – do życia potrzebują partnerów, a nie chłopców, których raz jeszcze trzeba wychować.
Mężczyzna, który zna swoją wartość nie da się sprowadzić do roli monety do któregoś z budek z automatem. To on decyduje gdzie włoży swoją energię.
Kobieta panuje prośbą, mężczyzna rozkazem,ona wtedy, kiedy chce, on - kiedy może.
Dobry mężczyzna nie jest prawdziwym mężczyzną, dopóki nie zrozumie i nie poczuje w głębi duszy bólu, który może przynieść kobieta.
Bo prawda jest taka, że każda Kobieta lubi jak mężczyzna o nią walczy, i codziennie, bez wyjątku, daje czytelny przekaz - jesteś moja, Amen.
Lepiej być dobrym chłopem, niż złym popem.
