Mężczyzna uważa, że wie, ale kobieta wie lepiej.
Żaden mężczyzna nie może twierdzić, że rozumie rodzaj cierpienia związany z rodzeniem.
Mężczyzna stara się przede wszystkim, niezależnie od konsekwencji, być samym sobą. Jeśli mu się to uda - to jest prawdziwym mężczyzną. Jeśli nie - nie jest niczym.
Mężczyzna zawsze zapomina o przeszłości - to jest jedna z naturalnych cech męskiego umysłu; nie zna cierpliwości, nie ma dzielnego wytrzymałości, ukrywa swoje cierpienie pod maską spokoju i kiedy go boli, cierpi samotnie. Wszyscy wymieniliśmy naturę na rozum, ale to błąd...
Mężczyźni mają zawsze rozumienie dla rzeczy, których doświadczają pierwszy raz. Przeżywają więc ciągle rzeczy pierwszy raz.
Kobieta przebacza niewierności, ale ich nie zapomina. Mężczyzna zapomina o nich, ale nie przebacza.
Mężczyzna nie dorasta do pełni męskości, jeżeli nie poznaje się jako ojciec. Posiadać ojca to jedno, nim być – to zupełnie co innego.
Kobiety najbardziej przywiązują
się do mężczyzn, którzy potrafią
ich słuchać, okazywać im czułość
i doprowadzać je do śmiechu.
Małżeństwo można nazwać świętym, ponieważ wydało niezliczonych męczenników.
Każda kobieta zasługuje na kogoś, kto nazwie ją swoim skarbem, kto ją pocałuje, zatrzyma, nie pozwoli odejść, nie będzie jej oszukiwać, otrze łzy, kiedy płacze. Na kogoś, kto nie da jej powodów do zazdrości, ale sprawi, że to inne kobiety będą zazdrościć jej. Każda kobieta zasługuje na kogoś, kto nie będzie się bał pokazać swoim kolegom, że to właśnie ona jest tą którą kocha, ta dla której jest w stanie zrobić wszystko.
