Świat cierpi na brak mężczyzn, szczególnie tych, którzy są cokolwiek warci.
Niesamodzielny i niezdecydowany mężczyzna nie ma zbyt wielkich szans na wytrwanie u boku kobiety. Kobiety w porównaniu do nas myślą o wiele bardziej perspektywicznie i samodzielnie. Wniosek nasuwa się sam – do życia potrzebują partnerów, a nie chłopców, których raz jeszcze trzeba wychować.
Chłop robotny i żona pyskata to wezmą choćby pół świata.
Terenem walki nie jest pocisk, bokserska rękawica, piękną kobietą. Właściwym terenem dla mężczyzny jest życie. Mężczyzna w życiu jest prawdziwy, inny - to pajac.
Mężczyzna powinien zabierać kobietę do miejsc, które jej obiecał. Szczególnie do tych, do których mieli dotrzeć nocą.
Może ktoś na nią czeka w domu. Może jest z kimś po prostu umówiona. Może pójdzie dziś z kimś do łóżka. Nie wiem. Nie chcę wiedzieć. Skasowałem jej numer, ale wciąż znam go na pamięć.
Nic tak nie wzrusza mężczyzny jak łzy kobiety, którą kochać zaczyna, i nic nie drażni go tak, jak łzy kobiety, którą kochać przestaje.
Mężczyzna powinien być silny jak lew, pracowity jak pszczoła, sprytny jak lis, mądry jak sowa, zasłużyć na szacunek jak wielbłąd pustyni, a przede wszystkim stworzyć miejsce, do którego zawsze będzie chciała wracać jego kobieta.
Za sukcesem mężczyzny stoi kobieta... i dziwi się, jak mu się w ogóle udało.
Jeśli do tej pory bardzo rzadko zabierałeś ją na kolację to zabierz ją do restauracji. Tylko błagam Cię – nie idź do niej po to żeby zadać pytanie "może byśmy gdzieś poszli". Weź ten pieprzony telefon, zadzwoń i zarezerwuj stolik dla dwóch osób. Uszykuj jej najlepszą sukienkę, przygotuj kąpiel i wytłumacz, że za dwie godziny ma być gotowa. A jeśli nie ma zajebistej sukienki to jedź do sklepu, kup jej cudowną sukienkę i powiedz, że chcesz dzisiaj zobaczyć jak niesamowicie w niej wygląda.
