Istnieje gatunek zjawisk, których dżentelmen nie może znać z tej przyczyny, że gdyby je poznał, przestałby być dżentelmenem.
Mężczyzna zawsze pragnie być pierwszą miłością kobiety. To jest jego głupia próżność. Kobieta pragnie być ostatnią miłością mężczyzny. To jest jej subtelny umysł.
Mężczyzna staje się niebezpieczny, gdy zrozumie, że nic już nie musi, tylko może. Wszystko może. I to jest straszne.
Pożądanie nie jest słabością ani grzechem.
Mężczyzna jest jak ogień, musi być tłumiony, aby się nie rozprzestrzeniał, ale nie zawsze, bo kiedy jest zbyt tłumiony, gaśnie
Mężczyzna powinien być wystarczająco mądry, aby rozumieć kobietę, wystarczająco dojrzały, aby mieć własne zdanie i wystarczająco silny, aby bronić swojej rodziny.
"Czasem jedno słowo rusza bardziej niż tysiąc
Siedzę jak kiedyś Gural otoczony głuchą ciszą..."
Mężczyzna zawsze będzie musiał się zmagać z określonym obrazem męskości, na którym wyrósł. Wielu nigdy nie zdobędzie wewnętrznej siły, by podważyć ten obraz, odrzucić go i otworzyć się na nowe możliwości.
Mając 40 lat stwierdza, że trzeba mu kogoś, kto wskaże drogę, pochwali go albo zgani: ojca. Autorytetu, nie władzy.
Mężczyzna jest jak kot: wolność, szacunek, dar zaufania są dla niego ważniejsze od sposobu zamieszkania i nieograniczonej miłości. Mężczyzna nie jest modelem do noszenia płaszczy i kapeluszy, lecz twórcą, który tworzy swoje własne wartości.
