Mężczyzna zawsze pamięta o kobiecie, która go zaskoczyła. Nie zawsze o tej, która go zachwyciła. Rzadko o tym, która go oszukała. A nigdy o tym, która go zrozumiała.
Mężczyznę poznaje się nie po tym, jak traktuje swoje zwycięstwa, ale po tym, jak radzi sobie z porażkami. Pamiętaj o tym, że siła charakteru wynika nie z silnych mięśni, ale z silnej woli.
Mężczyzna, który nie da się sobie wejść na głowę, daje do zrozumienia, że szanuje siebie, a to przyciąga do niego innych. Tylko po swoją równą wartość możemy przyciągnąć równą wartość. Pociągający to jest mężczyzna, a nie chłopiec, którego trzeba prowadzić za rękę, bo sam nie wie, gdzie chce iść.
Baba w płaczu, mężczyzna w pałaszu szuka obrony.
Mężczyzna to taki gatunek, który idzie przez życie z poczuciem, że coś w nim zawsze jest nie tak, bo ktoś inny jest lepszy, szybszy, sprytniejszy. To jest męska droga życia, to jest męska samotność.
Ach, ta pustka! Ta przeraźliwa pustka, którą tu czuję w mej piersi! Myślę często: gdybyś ją raz tylko, choć raz przycisnąć mógł do serca, cała ta pustka zapełniłaby się.
Mężczyzna nie jest wtedy najmocniejszy, kiedy potrafi podnieść najcięższy ciężar, lecz wtedy, kiedy potrafi podnieść swój własny ciężar, kiedy upada.
Nie ma kobiet niezrozumiałych, są tylko mężczyźni niedomyślni.
Mężczyzna zawsze pamięta o swojej pierwotnej naturze, zawsze jest w nim coś z chłopca. Bez względu na to, jakie odpowiedzialności na niego nałożono, zawsze jest w nim coś z wolnego ducha, który nie pozwoli na zbyt duże skrępowanie. Potrzebuje swojego czasu, swojej przestrzeni, swoich zabawek.
Głuchy mąż i ślepa żona zawsze tworzą szczęśliwą parę.
