Nie chciałam, aby myślał, że jestem najpiękniejszą, najwspanialszą, najmądrzejszą kobietą na świecie. Pragnęłam, by zdawał sobie sprawę z obecności mnóstwa olśniewających kobiet wokół niego, lecz mimo to nadal potrzebował właśnie mnie. Chciałam wyboru, nie hipnozy czy zapatrzenia.
To era, w której mężczyzna nie powie,
że przeprasza, że tęskni, że popełnił błąd. To era, w której mężczyzna wzdycha, wzrusza ramionami i mówi "trudno".
Właśnie poznałam
wspaniałego mężczyznę!
Jest postacią fikcyjną, ale
przecież nikt nie jest doskonały.
Bo prawdziwym mężczyzną jest ten kto kocha swoją kobietę bez względu na wszystko. Nie zważa na to czy ma makijaż jeden kilogram więcej czy mniej jest w dresie czy seksownej sukience. Prawdziwy mężczyzna to taki który kocha bezwarunkowo.
Mężczyzna musi być silny, ale niebiezpieczną siłą jest ta, której nie potrafi panować. Prawdziwa siła nie jest w agresji, ale w samokontroli.
Chłopiec szuka dziewczyny z którą się prześpi. Mężczyzna szuka kobiety obok której się obudzi.
Bo nie ma na świecie mienia większego, niż mieć siebie nawzajem.
Nie mówię, że kobiety nie są głupie. Stworzono je na podobieństwo mężczyzn.
Mężczyzna nie jest stworzony do tego, aby biernie przyjmować to, co los mu przyniesie, lecz do tego, aby aktywnie kształtować swoje życie, narzucić mu swój własny rytm i sens.
Mężczyzna stara się przede wszystkim, niezależnie od konsekwencji, być samym sobą. Jeśli mu się to uda - to jest prawdziwym mężczyzną. Jeśli nie - nie jest niczym.
