Prawdziwy mężczyzna to nie ten, który podbija najwięcej kobiet, ale ten, który potrafi zdobyć serce jednej i chęć zrozumienia jej duszy.
Mężczyźni dorastają, ucząc się, że muszą być silni, że nie mogą okazywać swoich uczuć, że muszą zawsze kontrolować sytuację. To ciężkie brzemię do dźwignięcia.
Mężczyźna nie jest tym, co ma, nie jest tym, co robi, nie jest tym, co widzą inni. Mężczyzna jest tym, co robi z tym, co ma, tym, co przemienia w siebie, tym, co z siebie daje innym.
Mężczyźna jest jak miękka glina, którą można uformować w dowolny kształt, ale tylko do pewnego momentu. Po tym jest już tylko twardym kamieniem, który może zostać tylko pokruszony.
Reasumując: wiele uwagi, wiele prób, nieufność wobec siebie i dobroć są wymagane od nas, mężczyzn, by osiągać to, czego pragniemy. Mamy stawić czoła niewiadomym, mimo strachu. To właśnie definiuje naszą siłę.
Mężczyzna, który nie potrafi skupić się na jednej kobiecie, nie jest wart żadnej.
Prawdziwy mężczyzna niczego nie musi kobiecie udowadniać, wystarczy, że jest blisko, a wtedy kobieta ma już wszystko.
Słabość mężczyzny zawsze służy za pretekst dla siły kobiety. Kobieta jest słaba tylko wtedy, gdy prawdziwej męskości brak.
Prawdziwy mężczyzna niczego nie musi kobiecie udowadniać, wystarczy, że jest blisko, a wtedy kobieta ma już wszystko.
Mężczyzna zawsze zostaje dzieckiem, a kobieta zawsze musi być dorosła. To jest jeden z najtrudniejszych aspektów bycia mężczyzną.
