Kocham mężczyzn nie dlatego, że są mężczyznami, lecz dlatego, że nie są kobietami.
Rozsądny mąż, jak marynarz
podczas burzy, zwija żagle,
czeka, żywi nadzieję, a sztormy
nie przeszkadzają mu kochać morza.
Reasumując: wiele uwagi, wiele prób, nieufność wobec siebie i dobroć są wymagane od nas, mężczyzn, by osiągać to, czego pragniemy. Mamy stawić czoła niewiadomym, mimo strachu. To właśnie definiuje naszą siłę.
Mężczyzna, który mówi, że nigdy nie boi się, kłamie. Skacząc na spadochronie, zawsze jest strach. Ale mężczyzna to ten, który stawia czoła niepokojom, nie ten, który nie ma strachu.
U mężczyzny każdy grzech śmiertelny jest powszednim, u kobiety każdy powszedni jest śmiertelnym.
Tu nie chodzi o to, żebym ja na Ciebie liczyła. Chodzi o to, żebyś Ty na mnie liczył. Żebyś wiedział, żebyś zawsze wiedział, że masz na świecie człowieka, do którego w każdy dzień, w każdym stanie i o każdej godzinie możesz przyjść.
Mężczyźni to stwory bez serca, jedynie z odbitką dolara w mózgu.
Nie czekaj, aż on sam zrobi krok do przodu. To Ty pociągnij go 2 kroki za daleko, zanim zrobi to inna ciągnąc go, Ty wtedy przestajesz widzieć go na horyzoncie.
Mężczyzna musi umieć sprawić,
aby rozpływało się twoje serce, a nie makijaż.
Człowiek nie jest do końca istotą ludzką, dopóki nie nauczy się i nie poćwiczy w sztuce bycia mężczyzną. Albowiem bycie człowiekiem oznacza przede wszystkim stawienie czoła przeciwnościami losu, przezwyciężanie przepaści pomiędzy tym, co się jest, a tym, czym się chce być.
