Wyrzekając się swej męskości, mężczyzna rezygnuje z jednej z najcenniejszych cech, jakie zna ludzkość. W świecie, w którym męska siła, męska determinacja, męska odwaga są coraz częściej lekceważone, musimy uparcie przypominać, że bez nich nie byłoby cywilizacji.
Mężczyzna nie jest słońcem, królem, władcą ani krzykiem. Mężczyzna, to ktoś, kto jest na tyle silny, że potrafi powiedzieć miękko. I kochać mocno. I nie dać coś takiego sobie zabrać.
Mężczyzna, który jest Ci pisany, przyjdzie do Ciebie bez żadnej magii (...) Przyjdzie i zostanie, choćbyś próbowała go odpędzić po tysiąckroć. Zaś taki, którego musisz siłą przywoływać, z pewnością nie jest tym Twoim. Więc przyzywanie go nie przyniesie Ci szczęścia, tylko ból.
Opatrzność dała mężczyznom zarost, aby można ich było odróżnić od kobiet.
Mężczyzna nie jest mocny, dlatego, że opanował inne. Jest silny, gdy zdołał opanować siebie. Ta zdolność, to prawdziwy znak męskości.
A mężczyzna umiera, kiedy mówi to, w co nie wierzy.
Odważniejszy jest ten mężczyzna, który potrafi przyznać przed samym sobą, że nie da rady czegoś zrobić, a nie ten, który zawsze chce
pokonać przeszkodę.
Mężczyźni mówią do rozumu, niewiasty do serca.
I o to właśnie chodzi z tymi mężczyznami - musisz mieć ciarki na plecach, kiedy On jest blisko, gdy na Ciebie patrzy i Cię dotyka.
Jedna baba w mieście więcej narobi hałasu niż chłopów dwieście.
