Z mężczyznami zawsze jest jakieś, 'ale'.
W związku nie chodzi tylko o zdobycie, ale o zdobywanie, bo kobieta potrzebuje bliskości mężczyzny, a nie świadomości że jest zajęta.
Kobieta jest twierdzą. Mężczyzna - jej więźniem.
Mężczyzna jest jedynym stworzeniem, które płacze. Może to odebrać jako słabość czy jako coś nieistotnego. Ale jakby spojrzeć z innej perspektywy, jest to najmocniejsza rzecz - to oznacza, że jesteśmy związani z najgłębszymi emocjami. Może oznaczać bolesną utratę lub radosne osiągnięcie. Albo może być tylko zjawiskiem o nieznanym pochodzeniu
Bycie Dżentelmenem...
coś, co nigdy nie wychodzi z mody.
Chłop potęgą jest i basta.
Słabość mężczyzny zawsze służy za pretekst dla siły kobiety. Kobieta jest słaba tylko wtedy, gdy prawdziwej męskości brak.
Tak, jesteś mi bardzo potrzebny i nie chcę kończyć naszej historii, która zasługuje na przetrwanie. Na to, żeby poczuć jak fajnie spędza się wspólnie czas wiosną spacerując przy kwitnących drzewach, latem robiąc długie przejażdżki rowerowe nad jezioro, czy wczesną jesienią chowając się i grzejąc wspólnie pod kocem. Nikt nie mówił, że w życiu będzie łatwo, że przeciwieństwa podobno się przyciągają, nawet z wadami, które każdy z nas posiada. Nikt nie jest idealny.
Wszystkim się wydaje, że tylko delikatne, słabe kobiety potrzebują silnych mężczyzn. Brednie. Poznałam kogoś o silniejszym charakterze od mojego. Kogo nie zdominuję. Kogoś kto nie pyta mnie o zdanie, kto mówi mi, że będzie tak jak on chce i już. Faceta, który szybciej wynosi mnie na rękach z domu niż pozwala mi w nim siedzieć. Kogoś kto zdjął ze mnie obowiązek decydowania o wszystkim. Mężczyznę, który mówi 'Jesteś MOJĄ Kobietą'. A ja po prostu nią jestem.
Mężczyzna to nie tylko sterta mięśni, kości i narządów, ale przede wszystkim skomplikowana i subtelna kombinacja uczuć, oczekiwań i tęsknot, które często zasłania macho-fasada.
