Miłość dodaje rozum kobiecie, a odbiera mężczyźnie.
Małżeństwo bez miłości jest jak puste niebo...
Mężczyzna zawsze musi dążyć do poznania siebie, kontynuować proces stawania się sobą, nie przestając być mężczyzną, nie przestając być człowiekiem.
Mężczyzna zawsze pamięta, że kobieta ma na nim swoje prawa. Kobieta nie zapomina, że na mężczyźnie ma obowiązki.
Mężczyzna jest silny dopóty, dopóki potrafi pokazać swoją słabość. Tylko twardziel potrafi przyznać się do błędu i skierować swoje kroki na właściwą drogę.
Gdzie chłop nie może, tam baba nie pomoże.
Mężczyzna uważa, że wszystko, co jest piękne, musi być umiłowane. Miłość natomiast jest przywiązaniem, które nie zawsze ma coś wspólnego z pięknem.
Prawdziwa kobieta nie
jest zła ani dobra, jest kobietą - to wystarcza, a winni są zawsze tylko i jedynie mężczyźni.
Bogaty mężczyzna jest często tylko biednym mężczyzną z bardzo dużymi pieniędzmi.
Mężczyzna jest jedynym stworzeniem, które płacze. Może to odebrać jako słabość czy jako coś nieistotnego. Ale jakby spojrzeć z innej perspektywy, jest to najmocniejsza rzecz - to oznacza, że jesteśmy związani z najgłębszymi emocjami. Może oznaczać bolesną utratę lub radosne osiągnięcie. Albo może być tylko zjawiskiem o nieznanym pochodzeniu
