Mężczyzna jest, między innymi, tym, co robi. Jeżeli nie robi tego, co powinien, jest czymś mniej, niż mężczyzną. Jeżeli robi coś innego, jest czymś więcej, niż mężczyzną. Wobec tego, jeżeli chodzi o mężczyznę, nie można mówić jedynie o naturze, ale musi się mówić także o kulturze, albo nawet o ciężkiej pracy.
Mężczyzna może być zniszczony, ale nie pokonany.
Facet i cierpienie? Wyjątkowe.
Nie podobają mi się słabi mężczyźni . Łatwiej jest się poddać niż powstawać.
Rola mężczyzny w rodzinie to coś więcej niż bycie dostawcą pokarmów. To bycie mentorem, liderem, opiekunem. To stawanie u boku swoich dzieci i partnera, niezależnie od okoliczności.
Mężczyzna ma tyle siły, ile potrafi kontrolować swoje emocje, i tyle jest zdolny do miłości, ile potrafi nauczyć się zrozumienia.
Na miłość sześćdziesięcioletniego nie ma lekarstwa.
Prawdziwy mężczyzna nie pozwoli na to, by jego kobieta była zazdrosna o inne. On sprawi, że to inne będą zazdrosne o nią.
Istnieje pewien pokręcony obraz męskości, w którym siła jest jednoznaczna z dominacją, w którym sukces jest jednoznaczny z brutalną konkurencją, a gdzie czułość i słabość są traktowane jak przekleństwa. To nie jest męskość. To jest jej zniekształcona, uszkodzona wersja.
Mężczyzna musi przez całe swoje życie kroczyć naprzód. Musi zawsze pukać do drzwi, przekraczać granice, przełamywać bariery. Musi zawsze robić kroki naprzód, niezależnie od tego, czy jeżeli je zrobi, znajdzie się na gładkim lodzie, czy na trudnym gruncie.
