Mężczyzna zawsze musi udowadniać, że jest mężczyzną. I nie chodzi tu tylko o wizerunek, ale przede wszystkim o postępowanie, charakter, o męskość, która nie jest czymś, co się włoży do kieszeni i już, ale czymś, co wymaga ciągłej pracy, dyscypliny, samodyscypliny, samokontroli. A to jest trudne.
"Nie rań mnie więcej. Proszę Cię. Te dni są tak bolesne. Zabijają mnie. Gdy nastaje noc chodzę i szukam Cię. Tak bardzo chciałabym, abyś przyszedł i usiadł obok mnie. Móc spojrzeć w Twoje oczy. Móc poczuć Twoje usta. Ale bez nich ta noc, jest taka pusta."
Tak dobrze nie było już od dłuższego czasu ,
bezsenne noce , rozwiał wiatr pewności i entuzjazmu.
Podmuch sił , odbudował zrujnowane wnętrze , nadał
inny wymiar , świeżą przestrzeń . Tu gdzie być powinni
nie ma nawet wspomnień ,więc jeśli to czytasz nigdy nie czekaj z myślą
że się kiedykolwiek cofnę.
Małżeństwo jest szkołą średnią przyjemności i uniwersytetem rezygnacji.
Świat cierpi na brak mężczyzn,
szczególnie tych, którzy są cokolwiek warci.
Mężczyzną jest ten, kto nie nosi problemów na głowie, ale potrafi je rozwiązać. Kto nie zgniata swych kłopotów, ale poradzić sobie z nimi potrafi.
Mężczyźni są jak wino. Najpierw muszą dojrzeć, aby stać się najlepszymi. Niektórzy nigdy nie dojrzewają, a ci co dojrzeją, są naprawdę wyjątkowi.
Mężczyzna nie rodzi się mężczyzną, nie jest mężczyzną przez całe życie, staje się mężczyzną. Musi zasłużyć na swoja męskość. Musi ją ciągle potwierdzać.
Mężczyzna, który najważniejszą decyzję w swoim życiu podejmuje pod wpływem niewłaściwych bodźców, jest dany na stracenie. To koszmar, być ciałem, które myli z duszą.
Mężczyzna jest jak kołdra - zwiń go zbyt ciasno, a odskoczy. Pozwól mu się rozwinąć, a przykryje cię całą.
