Mężczyznę można poznać po tym, jak spędza swój wolny czas - po tym, jakie ma hobby, co czyta, z kim się spotyka. Ale przede wszystkim można go poznać po tym, na co się decyduje, kiedy ma do wyboru dwie równie ważne rzeczy. Wtedy zawsze wybiera tę, która jest bliższa jego sercu.
Mężczyzna jest jak skrzynia biegów: ma zarówno wysokie, jak i niskie biegi. Niskie, gdy jest zrelaksowany, wysokie, gdy jest na tyle stresowany, że musi działać. Ale można go zresetować, jeśli umie nauczyć się zasypiać na chwilę w ciągu dnia.
Prawdziwy mężczyzna nie jest ten, który zdobywa najwięcej kobiet, ale ten, który zna wartość jednej.
Jakże często rodzice ni znają własnych dzieci.
Wyrzekając się swej męskości, mężczyzna rezygnuje z jednej z najcenniejszych cech, jakie zna ludzkość. W świecie, w którym męska siła, męska determinacja, męska odwaga są coraz częściej lekceważone, musimy uparcie przypominać, że bez nich nie byłoby cywilizacji.
Mężczyzna to ktoś, kto nie obraża kobiet, nie unika długów, nie wycofuje się z miejsca, gdzie inni mają problemy. Mężczyzna to ktoś, kto kocha przedmiot swojej miłości, a nie siebie w swojej miłości.
Mężczyzna jest istotą, która nie wiem dlaczego, ale bardzo nie lubi zmian, choć sam niejednokrotnie do nich dąży. Ale kiedy już osiągnie to, co chciał, wówczas na każdą zmianę reaguje wyjątkowym zdziwieniem i często negatywną postawą.
Człowiek nie jest do końca istotą ludzką, dopóki nie nauczy się i nie poćwiczy w sztuce bycia mężczyzną. Albowiem bycie człowiekiem oznacza przede wszystkim stawienie czoła przeciwnościami losu, przezwyciężanie przepaści pomiędzy tym, co się jest, a tym, czym się chce być.
Mężczyzna nie jest wielki swoją siłą, wielkość jego mierzy się jedynie sercem, które jest zdolne do miłości, empatii i zrozumienia dla innych. To jest prawdziwa męskość.
Mężczyzna, który myśli, że jest mądry, jest z reguły taki głupi, że nie wie, jak bardzo jest głupi. Mężczyzna, który wie, że jest głupi, zawsze ma szansę stać się mądry.
