Najbardziej zasadniczym rodzajem miłości, który ...

 [...] im piękniejsza była miłość, tym dłuższe będzie cierpienie, kiedy ta miłość się skończy.

 Łatwo jest być kochanym. Trudniej jest kochać.

 W miłości do drugiej osoby ważne jest to, by zawsze się chciało. I w tym cały sekret bycia razem.

 Wielu ludzi umiera z braku chleba lecz jeszcze więcej z braku miłości.

 Nie widziałam cię już od miesiąca. I nic. Jestem może bledsza, Trochę śpiąca, trochę bardziej milcząca. Lecz widać można żyć bez powietrza.

 Miłość ma swój własny język. Małżeństwo powraca do języka potocznego.

 Opiekuńczość mężczyzny wyzwala we mnie wielkie wzruszenie, które bardzo łatwo zamienia się w zauroczenie. Nie daj Boże odda mi on swój sweter, czapkę na uszy naciągnie, dłonie w dłoni ogrzeje! Nie daj Boże się zatroska, czy aby jadłam śniadanie, albo się bólem głowy zatrwoży! O, wtedy przepadłam!

 Miłość. Skąd się bierze? Kto w nas rozpalił ten płomień? Żadna wojna go nie zgasi, nie pokona. Byłem więźniem. Zwróciłaś mi wolność.

 Nie ma miłości bez nadziei.

 Nie kocha się dlatego, że człowiek jest piękny - on staje się piękny, bo ktoś go kocha.