Bo czymże świętość, jak nie ...

 Miłość wybiera sobie małe miejsce, które rozjaśnia; wszystko pozostałe jest w jej cieniu.

 Kochasz dlatego, że kochasz. Kocha się bez przyczyny.

 Bóg prosi nas o naszą miłość nie dlatego, że jej potrzebuje, lecz dlatego, że dla nas jest ona niezbędna.

 Miłość to nie jest coś, co można znaleźć. Miłość to coś, co znajduje ciebie. Kiedy ktoś mówi, że cię kocha, to nie tak, jakby miało być. To znaczy, że twoje szczęście jest dla niego najważniejsze.

 Prawdziwa miłość powinna godzić się na przypadkowość drugiego człowieka, to jest na jego braki, granice i jego zasadniczą bezużyteczność; prawdziwa miłość nie powinna pretendować
do roli zbawienia, lecz do roli relacji między ludźmi.

 Bo prawda jest taka że Kobieta jest najpiękniejsza wtedy kiedy jest kochana i żaden kosmetyk nie jest w stanie tego zastąpić.

 Nie ma nic równie trudnego do zdobycia i równie łatwego do stracenia jak zaufanie.

 Udane małżeństwa nie są efektem znalezienia idealnej osoby, lecz kochania niedoskonałego człowieka, którego wybrało się na współmałżonka.

 Co z miłością piękna, co wyzbyte zdrady, co świadomej sile, co krzepkie w brawurze, resztką się nie stanie, przeminie jak chmury, miłość jedna trwa, co za duszą goni, co się nie zadowoli jedną tylko donią.

 Nie można oprzeć stosunków rodzinnych na prawdzie, skoro nie ma jej w miłości.