Prawdziwa miłość czyni zawsze lepszym,kimkolwiek ...

 Nie ma nic zimniejszego od serca, które kiedyś płonęło.

 Najlepsza część życia ludzkiego to małe, bezimienne i zapomniane akty dobroci i miłości.

 Miłość jest triumfem wyobraźni nad inteligencją.

 Serca nie ocenia się po tym, jak bardzo kocha, ale po tym, jak bardzo kochają je inni.

 Człowiek potrzebuje, żeby zawsze jakieś drzwi były dla niego otwarte. I ramiona. Żeby się na amen nie zamknął w sobie.

 Miłość – dwie dusze w jednym zjednoczonym ciele.
A przyjaźń – jedna dusza w dwóch ciałach… Zaiste!

 Miłość nie ma serca, więc musi z człowieka wydrzeć jego własne.

 Miłość jest cierpliwa, jest życzliwa; miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego. Nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą. Wszystko znosi, wszystko wierzy, wszystko ma nadzieję, wszystko przetrzymuje. Miłość nigdy nie ustaje.

 Nie kocha się dlatego, że człowiek jest piękny, on staje się piękny, bo ktoś go kocha.

 Jeśli ludzi coś do siebie ciągnie, to muszą się spotkać, choćby stawiali na swojej drodze najrozmaitsze przeszkody, bombardowali się ukrytymi znaczeniami, błędnie interpretowali swoje zachowania, mijali się tam, gdzie powinni się spotkać.