Nie wtedy kocha się ludzi, ...
Nie wtedy kocha się ludzi, gdy się zamyka oczy na ich prawdę: kocha się ich wtedy, gdy zmierzywszy ich małość i podłość umie się przejść ponad tą nędzą i odkryć ten łut szczerego złota, jaki jest w nich ukryty, zatopiony nieraz w oceanie błota.
Miłość do jednej osoby czyni nas bardziej surowymi wobec innych; mała miłość do nas samych czyni nas czułymi na całą resztę ludzkości.