Jeśli kto kocha tylko piękno ...

 Zrezygnowałem z Ciebie...

Miłość przemija. Moja przeminęła.

 Akceptujemy tylko taką miłość, na jaką w naszym mniemaniu zasługujemy.

 Wiem, że miłość jest udręką
Bo się wszystkiego od niej chce
Ja pragnę mało, malusieńko
A właściwie jeszcze mniej

 Może o to właśnie chodzi w życiu. Żeby ktoś przy Tobie był, na dobre i na złe. Zawsze. Kiedy ciemno, źle, gdy świeczka się nie pali. Pomimo, mimo i wbrew, nawet gdy wydaje nam się, że nikogo nie potrzebujemy, bo jesteśmy tak samowystarczalni. Nie prawda. Ludzie potrzebują innych ludzi. W pojedynkę nie mogą istnieć.

 Jeśli ktoś poznał miłość, to zawsze można do niego przyjść.

 Wierzę, że wszystko dzieje się z jakiegoś powodu. Ludzie zmieniają się po to, abyś mógł nauczyć się ich sobie odpuszczać. Sprawy przyjmują zły obrót, po to, byś mógł docenić je, kiedy wszystko jest dobrze. Wierzysz w kłamstwa po to, by w końcu nauczyć się ufać tylko sobie, a czasami dobre rzeczy rozpadają się po to, aby jeszcze lepsze mogły powstać.

 Ani czas, ani mądrość nie zmieniają człowieka –
bo odmienić istotę ludzką zdolna jest wyłącznie miłość.

 Miłość nie polega na tym, że wpatrujemy się w siebie nawzajem, ale że patrzymy razem w tym samym kierunku.

 Była ucieleśnieniem moich marzeń.
Dzięki niej stałem się tym, kim jestem,
a trzymanie jej w ramionach wydawało
się bardziej naturalne niż bicie serca.

 Miłość to najpiękniejszy z uczuć, zwłaszcza gdy jest głęboka, prawdziwa i bezinteresowna. Daje nam ona siłę do przetrwania najtrudniejszych chwil, niesie nadzieję i inspiruje do ciągłego dążenia do celu.