Miłość jest rośliną, której czas dojrzewania przychodzi i przemija.

 Bóg mówi do człowieka: Uzdrawiam Cię więc ranię, kocham więc karcę.

 Nie ma drogi do miłości. Miłość to droga która prowadzi do wszystkiego. Każde miejsce jest blisko, jeśli kochamy. Każda, nawet najmniejsza rzecz, jest wspaniała, jeżeli tylko jest prezentem.

 Czasem chaos i miłość wydają się tym samym.

 Albo walczysz o swoje, albo
patrzysz jak przestaje być Twoje.

 Miłość jest wtedy, gdy
z dnia na dzień bliska
Ci osoba staje się
całym twoim światem.

 Dzięki miłości człowiek może rozwiązać ogólny problem swego istnienia – przezwyciężyć uczucie osamotnienia.

 Miłość zaczyna się rozwijać dopiero wówczas, gdy kochamy tych, którzy nie mogą się nam na nic przydać.

 Miłość musi rozkwitnąć, nim zwiędnie.

 Miłość nie polega na tym, że patrzymy na siebie nawzajem, ale że razem patrzymy w tym samym kierunku.

 Gdybym cię nie kochała, może byłoby mi wszystko jedno.