W ciężkich chwilach rodzi się prawdziwa miłość.

 Miłość jest triumfem wyobraźni nad inteligencją.

 Z miłością jest jak ze zbożem: kto chce żniwować, musi zasiać.

 Kiedy spotykasz kogoś, kto tak bardzo różni się od ciebie w pozytywny sposób, nie musicie się nawet całować, żeby poczuć fajerwerki.

 Ale ja nie chcę rozmawiać o bzdurach. Napisz do mnie, bez mówienia “cześć”, opowiedz dlaczego rozzłościłeś się na swoją siostrę dziś rano. Powiedz mi, dlaczego masz bliznę w kształcie Europy na szyi. Wyślij mi felieton o tym, jak spędziłeś swoje wakacje u babci. Zadzwoń, kiedy już prawie śpię i wyjaśnij, dlaczego wierzysz w Boga. Opowiedz mi o tym, jak po raz pierwszy zobaczyłeś swojego płaczącego tatę. I opowiadaj tak godzinami o rzeczach, które dla ciebie może nie są ważne, ale ja, przysięgam, będę wyłapywać każde twoje słowo. Opowiedz mi wszystko. Nie chcę kogoś, kto mówi tylko o pogodzie.

 Boga czuje serce, nie rozum. Oto co jest wiara: Bóg dotykalny dla serca, nie dla rozumu.

 Miłość to nie tylko "Kocham Cię" ale także "Słucham", "Szanuję", "Zaufaj Mi".

 To miłość każe mi pamiętać, że tylko miłość czyni mnie świadomym.

 Kto kocha, nie potrzebuje nigdy mówić przepraszam.

 Umrzeć przyjdzie, gdy się kochało wielkie sprawy głupią miłością.

 Miłość to choroba, na którą jedynym lekarstwem jest miłość.