Nie żyje się, nie kocha i nie umiera na próbę.
Dojść do prawdy przez miłość... to bardzo piękne.
Sztuką jest dać komuś wolność
i sprawić by nie chciał odejść...
I kiedy już myślisz że to koniec... koniec miłości, koniec wspomnień. Ruszasz do przodu, szukasz nowej miłości... nagle wszystko wraca i uświadamiasz sobie, że nadal potrafisz kochać... tylko nie tego którego byś chciała... tylko tego, o którym tak dzielnie usiłowałaś zapomnieć.
Jeśli Cię kocha, moja droga, lubi wszystko to, co ty. To właśnie miłość.
To niesamowite, ile rzeczy musi się wydarzyć, żeby dwie osoby mogły się spotkać.
Wsłuchując się z miłością w drugiego człowieka, sami zaczynamy przemawiać.
Jeżeli żebrakowi pod drzwiami dajesz jeść z tego samego talerza, z którego ty sam jesz, to jesteś blisko ideału miłości chrześcijańskiej.
Imprezowanie jest fajne, dopóki nie znajdziesz osoby, z którą siedzenie w domu jest jeszcze fajniejsze.
