Któż z nas kocha, nie głupiejąc przy tym?

 Miłość to dotrzymywanie obietnic wbrew wszystkiemu...

 Miłość jest piękna jak zorza poranka, tajemnicza jak zatajony uśmiech, wszechobecna jak powiew wiatru. Cicha jak szum wody, a jednocześnie głośna jak burza. Miłość to zdarzenie większe niż sami jesteśmy.

 Nikt nie może zapełnić nieobecności pozostawionej przez inną osobę.

 Właśnie to się robi, gdy się kogoś kocha: walczy się o niego i goni się go, kiedy się wie, że nas potrzebuje. Pomaga mu się toczyć walkę z samym sobą i nigdy nie zostawia, nawet jeśli sam już spisał się na straty.

 Nie bądź w związku po to, by kogoś mieć. Bądź w nim po to, żeby ktoś miał Ciebie. Nic nie daje takiego szczęścia jak poczucie, że jesteś komuś potrzebny. Dlatego zawsze staraj się być najlepszą wersją samego siebie, by widzieć w oczach ukochanej osoby radość, że ma właśnie Ciebie.

 Z treningiem jest jak ze związkiem.
To, że osiągnąłeś już bardzo dobre efekty
nie oznacza, że możesz przestać się starać.
Bo gdy przestaniesz się starać efekty znikną.

 Czasami zwykłe przytulenie może zdziałać więcej niż najlepsze lekarstwa.

 Kochaj tę, która jest przy tobie, bo ta,
której nie ma przy tobie, zdradza cię.

 Miłość, jak wiem, polega na tym, że nieustannie tęsknimy za tym, czego brak, a jednocześnie niepojęcie cieszymy się z tego, co posiadamy.

 Nie ci, co najwięcej wiedzą, ale ci, co są zdolni do miłości, otrzymują pierwsi laskę wiary.