Zastygam w oczekiwaniu, bojąc się, że mnie pocałuje, martwiąc się, ...

 Miłość nie jest skarbem, który się posiadło, lecz obustronnym zobowiązaniem.

 Aby kochać człowieka, trzeba go bardzo dobrze znać, a kiedy go się dobrze zna, nie można go kochać, chyba że go się kocha przeciwko zdrowemu rozsądkowi.

 Nauka miłości zaczyna się od pozostawienia czystej łazienki i cichego zamykania drzwi ze względu na drugiega człowieka.

 Sens nienawiści tkwi w sile, jaką ta daje miłości.

 Miłość to jedyne co możemy zabrać ze sobą, kiedy odchodzimy. To jest w końcu jedynym, co ma znaczenie. Miłość jest jedynym dowodem na sens życia.

 ''...jak zdarzy się choć trochę więcej,
nie pot­ra­fię wy­po­wiadać ważnych słów.
Bo wszys­tko przy­po­mi­na mi Ciebie..''

 Wierni znają tylko trywialną stronę miłości, niewierni znają jej tragedię.

 Jeżeli ktoś Cię mocno zranił, a Ty dałaś tej osobie drugą, trzecią, czwartą... szansę, urwał Wam się kontakt, a ta osoba po dość długim czasie przypomniała sobie o Tobie - daj spokój. Nie odpisuj, nie odbieraj, nic na tą osobę nie mów złego - przecież kiedyś była dla Ciebie najważniejsza, trochę szacunku (...) a w momencie przypadkowego spotkania, uśmiechnij się, pomachaj, bądź miła i nic więcej.

 Nic, naprawdę nic nie jest warte życia oprócz miłości.

 Jeżeli ktoś nie kocha cię tak jakbyś tego chciała, nie oznacza to, że nie kocha cię on z całego serca i ponad siły.