Może i się na siebie złościmy... Ale nigdy nie przestajemy ...

 Kochać to także umieć się rozstać. Umieć pozwolić komuś odejść, nawet jeśli darzy się go wielkim uczuciem. Miłość jest zaprzeczeniem egoizmu, zaborczości, jest skierowaniem się ku drugiej osobie, jest pragnieniem przede wszystkim jej szczęścia, czasem wbrew własnemu.

 Jeśli myślisz o jakiejś osobie, to ona zawsze będzie
w twoim sercu, w tajemnicy przytulając cię, żebyś
był szczęśliwy. Tak właśnie jest z miłością. Ta druga
osoba nie musi być koło ciebie, żebyś ją czuł.

 Jeśli nie będziesz miłował, nie będziesz żył; jeśli naprawdę i konsekwentnie ukochasz, zabiją cię.

 Czasami milczenie jest bardziej wymowne niż wszystkie słowa świata. Czasami moja milczenie mówi: "nie wiem, jak z Tobą rozmawiać". Nie wiem, co sobie myślisz. Mów do mnie. Powtórz mi wszystko, co kiedykolwiek powiedziałeś. Wszystkie słowa. Zacznij od pierwszego. Zastanawiam się co mówi jego milczenie.

 Miłość to nie tylko emocje. To również decyzja, wybór. To wybór kogoś, kogo będziemy kochać, nawet kiedy uczucie pierwotne zniknie. Miłość to długotrwały proces, który potrzebuje ciągłego odnawiania, a nie tylko chwilowy impuls uczucia.

 Często kocha się "z przerwami". To znaczy czasem jest tak, że aż brzuch boli i oczy pieką, a czasem jest tak, "że można wytrzymać" i w ogóle myśli się mocno o czym innym.

 Miłość rodzi się często ze spotkania, od którego nikt nie oczekuje cudu.

 Gdyby ktoś dał mi możliwość wybrania jednego miejsca w którym mógłbym spędzić resztę życia, wybrałbym bycie obok Ciebie, nasz dom, a w nim tylko nasze łóżko.

 Miłość jest jak wiatr, nie widzisz jej, ale czujesz. Przenika przez każdą barierę, kiedy jest silna i prawdziwa. Woła cicho, ale wyraźnie. Wielkość jej siły jest niewyobrażalna, a delikatność nieosiągalna.

 Miłość to nie ospa, aby się jej bać.