Póki go kochałam, to tak cudownie poprawiał włosy. Nagle patrzę: ...

 Są ludzie z którymi relacje się nie zepsują, nie ważne ile czasu się nie widzicie, ile czasu nie rozmawiacie, zajmują pewne miejsce w sercu i nic nie jest w stanie tego zniszczyć.

 ... miłość to mądra przyjaźń dwóch ludzi, a nie jakieś mistyczne połączenie dusz.

 W całym swoim życiu kocha się prawdziwe tylko jedną osobę.

 Jeżeli Ci na kimś zależy, to akceptujesz go w pełni, ze wszystkimi wadami.

 Nie istnieje miłość bez wolności i na odwrót. Tylko ten, kto czuje się wolny, kocha bezgranicznie. A ten, kto kocha bezgranicznie, czuje się wolny.

 Miłość trzeba wytęsknić, wycierpieć, wypłakać. A i tak nie ma pewności, czy się zjawi.

 Kto by wytrzymał, gdyby kochano go tak rozpaczliwie?

 Albo walczysz o swoje, albo
patrzysz jak przestaje być Twoje.

 Z miłością jest jak ze zbożem: kto chce żniwować, musi zasiać.

 Jeśli kochałeś kogoś, kogokolwiek, że jeśli kiedyś miałeś choćby przebłysk miłości, ta miłość może rozwijać się do punktu, w którym dosięgnie Boga. Ale jeśli nigdy nie kochałeś, nie masz w sobie niczego, co może rosnąć. Nie masz ziarna, które może wyrosnąć w drzewo.