- Jaka Ona była?- A płakałeś kiedyś, synu?- Każdy chyba...- ...

 Jeżeli śmierć bliskich czegoś nas
uczy, to przede wszystkim tego, że
na świecie nie liczy się nic poza miłością.

 Trochę miłości to jak trochę dobrego wina. Nadmiar jednego lub drugiego szkodzi zdrowiu.

 Piękna jest tylko prawda,i tylko ona jest godna miłości.

 Czasami myślimy, że kogoś kochamy i później na siłę staramy się wejść w tą miłość. Kończymy, bo okazuje się, że to wcale nie było to. Aż w końcu nadchodzi ten moment, w którym dociera do nas, że to właśnie było to, tylko nie do końca oswojone, niezupełnie otwarte, zbyt mało nam znane. Dajcie sobie czas.

 Człowiek naraża się na łzy, gdy raz pozwoli się oswoić.

 Najgorsze w życiu są te chwile, w których jesteś pewna, że kochasz daną osobę i nie chcesz nikogo poza nią, a mimo to czujesz, że musisz zrezygnować, bo inaczej Twoje serce może tego nie wytrzymać.

 Bóg miłuje nas takimi, jakimi będziemy, a nie takimi jakimi jesteśmy.

 Najlepsze są te kobiety, które są cnotliwe wobec obcych,
a rozpustne wobec męża.

 Gdzie kochać nie można, tam należy mijać!

 Nie jesteśmy tymi, którzy kochają. Jesteśmy miłością. Jesteśmy tym, czego pragną wszystkie rzeczy, wszyscy ludzie. I ona, miłość, jest nasza prawdziwa naturą, nasze prawdziwe bycie, nasze prawdziwe życie.