Nie zakochałam się w nim od razu. To był długi spacer przez wszystkie tajemnice. Zakochałam się w jego spojrzeniu, później w tym, jak cudownie przytula, a na końcu zrozumiałam, że nie chcę więcej całować innych ust.
Wszak miłość jest cierpieniem, nie fraszką jałową.
Miłość? Nie ma słowa bardziej zohydzonego – i nie ma piękniejszego w języku ludzkim. Miłość może być wytartym liczmanem, przechodzącym przez setki rąk, i drogocennym kruszcem, utajonym
przed oczyma wszystkich.
Może gdybyś był motylem w mej dłoni chociaż jeden dzień, chociaż jedną noc...
Szczęście to głęboko osobista miłość: Miłość do siebie, miłość do innych, miłość do świata, miłość do doświadczenia życia w pełni, na każdym jego poziomie i w każdym jego aspekcie. Miłość jest kluczem do szczęścia.
Miłość to jest wtedy, gdy zadzwonił któryś z kumpli:
-Siemasz, masz czas na browar? -Nie, robię Marcie budyń.
Gdy zapraszamy przyzwyczajenie, miłość wychodzi.
Najpiękniejsze uczucie na świecie to takie, gdy ktoś mówi "kocham Cię" znając twoje wady i nawyki.
Miłość jest piękna, bo pochodzi od Boga. Miłość nie szuka swojego, nie obraża się, nie pamięta złego. Cierpliwa jest miłość, łaskawa jest miłość, nie zazdrości, miłość nie szuka poklasku, nie unosi się pychą.
Miłość na wiek się nie ogląda.
Miłość ma swój własny język. Małżeństwo powraca do języka potocznego.
