Może za często do niej dzwoniłem. Może powiedziałem jej za wiele o sobie. Może popełniłem ten błąd, koszmarny błąd, przytulania się do niej w środku nocy i słuchania, jak oddycha. Może pozwoliłem sobie za bardzo przy niej odpoczywać. Może po raz pierwszy w życiu od czegokolwiek się uzależniłem.
Miłość nie ma serca, więc musi z człowieka wydrzeć jego własne.
Miłość przestaje być przyjemnością, kiedy przestaje być tajemnicą.
Miłość, która nie odradza się stale, stale umiera.
Czasami najmniejsze rzeczy zajmują
najwięcej miejsca w naszym sercu.
najpierw są pytania i wola walki , potem smutek, złość,żal i łzy bezradności ....następnie coś pęka i przychodzi całkowita obojętność ... oznaka nieuchronnego końca....a może wyzwolenia ?
....Z miłością jest jak z patrzeniem na słońce bez okularów przeciwsłonecznych. Jeśli ich nie założysz, oślepniesz....
Kochające serce zawsze jest młode.
Miłość nic nie znaczy bez zaufania.
Pewnego dnia zjawi się ktoś, kto przytuli Cię tak mocno, że wszystkie Twoje rozbite kawałki skleją się w całość.
Jest zawsze trochę szaleństwa w miłości, ale też trochę rozumu w tym szaleństwie.
