Może za często do niej dzwoniłem. Może powiedziałem jej za wiele o sobie. Może popełniłem ten błąd, koszmarny błąd, przytulania się do niej w środku nocy i słuchania, jak oddycha. Może pozwoliłem sobie za bardzo przy niej odpoczywać. Może po raz pierwszy w życiu od czegokolwiek się uzależniłem.
Owszem, nie zawsze było łatwo.
Bywały kłótnie, ciche dni, przykre sytuacje, chwile zwątpienia. Dopiero potem uświadamiasz sobie, jak bardzo kochasz tę drugą osobę i mimo wszystkich przeciwności losu, mimo tego co ludzie powiedzą - Ty nadal chcesz z nią być i wiesz, że tylko z tą jedyną osobą możesz być szczęśliwy tak naprawdę.
Kochać człowieka, to znaczy mieć czas, nie spieszyć się, być obecnym dla niego.
Głodnemu daj kawałek twego chleba; ale smutnemu daj kawałek, twego serca.
Kobieta kocha albo nienawidzi, trzeciej możliwości brak.
Miłość nie jest całkowicie ślepa, ale cierpi na daltonizm.
Nigdy nie jest się biednym, jeśli ma się kogo kochać.
Życiem rządzi przypadek, jest pomylone i przypadkowe do chwili, aż spotyka się kogoś kto nada temu wszystkiemu sens, choćby tylko na chwilę.
Lepiej kochać i przegrać,niż nigdy nie zaznać miłości.
Ja poczekam jeszcze na swoją miłość. Może przyjedzie następnym pociągiem? Albo jeszcze późniejszym? A może nie przyjedzie wcale? Nie szkodzi, mam już wprawę w oczekiwaniu na pociągi, które nie przywożą nikogo.
- Jest cała - powiedział z ulgą w głosie.
Tak. Pomijając moje serce.
