Brakuje mi jej. Miłości. Bycia kochanym. Twarzy, która na ciebie patrzy i uśmiecha się dlatego, że jesteś. Dłoni, która szuka cię przez sen. Kogoś, z kim jestem cały. Kogoś, kogo twarz chciałbym widzieć, zasypiając na zawsze. Kogoś, kto jest moim domem.
Jeśli moja nieobecność nie zmienia niczego w Twoim życiu, to moja obecność w nim też nie ma już żadnej wartości.
Przyzwyczaić się nie mogę, że cię mam.
Choć na pamięć każdy fragment ciebie znam.
Miłość to coś więcej niż uczucie. To stan bycia, zrozumienia, akceptacji i tęsknoty. To harmonia dusz, które mimo różnic, odnajdują siebie w ciągłej symfonii uczuć. Miłość to siła, która napędza nasze serca i nadaje sens naszemu życiu.
Miłość, która pojawia się zbyt szybko, umiera jeszcze szybciej. Jej prawdziwą siłę zdradza dopiero czas. Po wielu latach jest tak samo wielka jak na początku, a czasem nawet większa.
To co bolesne, wyostrza nasza miłość.
Wszak miłość jest cierpieniem, nie fraszką jałową.
Wierni znają tylko trywialną stronę miłości, niewierni znają jej tragedię.
Boginię można tylko uwielbiać, kobietę - kochać.
Stara miłość to rząd koszy plażowych w listopadzie.
Czasem dzwonili do siebie, wysyłali SMS-y. Obydwoje grali równocześnie w kilka gier. Gra pierwsza nosiła tytuł "Coś mi nagle wypadło". Gra druga nazywała się "Nic się nie stało". Gra trzecia to "Strasznie mam dużo pracy", a czwarta - "Może jutro się spotkamy". Sporadycznie do głosu dochodziła także gra piąta: "Bardzo za tobą tęsknię".
