Problem z wszechogarniająca miłością polega na tym, co się dzieje kiedy ją utracisz.
Tylko przy związaniu się na stałe człowiek może się rozwijać, może wzrastać miłość, zaufanie, poczucie bezpieczeństwa i nadzieja.
-Co zrobisz jeśli odejdę kochanie ?
-A co mógłbym zrobić ? Pozwolę Ci odejść
-Nie będziesz tęsknił za mną ?
-Będę
-Nie będziesz walczył o mnie ?
-Miałbym walczyć o coś czego już nie mam ?
-Mógłbyś walczyć ,żeby znowu to mieć .
-Jeśli kiedykolwiek odejdziesz to będę wiedział ,że nigdy nie byłaś moja .A więc nigdy o Ciebie nie walczyłem .
Aby pokochać jakąś rzecz, wystarczy sobie powiedzieć,że można ją utracić.
Nigdy nie wiesz, kiedy przyjdzie miłość. Nic na silę, nie wolno za dużo o niej myśleć. Ale w końcu przyjdzie. I będzie jasne, że warto było czekać.
Przez te wszystkie lata w związku nauczyłem się jednej ważnej rzeczy. Mimo upływu czasu, a może nawet właśnie przez to, trzeba codziennie dorzucać do pieca, żeby się żarzyło. Myśleć o tej drugiej osobie, robić drobne niespodzianki, dawać znak, że się kocha. Wszyscy mężczyźni, którzy budzą się rano, powinni pamiętać o tym, że tak jak idzie się do piwnicy sprawdzić, czy w piecu się jeszcze pali, tak samo trzeba podtrzymywać temperaturę między dwiema osobami. Myśleć, kombinować. I nie chodzi o przynoszenie kwiatów, to może być drobiazg, SMS. Ale ognia trzeba pilnować, to jest rzecz najważniejsza.
Człowiek bardzo potrzebuje miłości i akceptacji.
Nikt nie może zapełnić nieobecności pozostawionej przez inną osobę.
Miłością trzeba się opiekować, tak jak swoim dzieckiem, żeby się nie zaziębiło, nie zwariowało, nie zgubiło się, nie rozchorowało, nie zobojętniało.
Piękno kobiety nie przejawia się w ubraniach, które nosi, w jej figurze lub sposobie, w jaki układa włosy. Piękno kobiety musi być widoczne w oczach, ponieważ są one drzwiami do jej serca — miejsca, gdzie mieszka miłość.
