Jeśli jest w Twoim życiu ktoś, kto potrafi
zapalić w Tobie wszystkie zgaszone
światła - nie puszczaj go nigdy.
Dopóki się nie rozstaniesz nie wiesz jak bardzo kochałeś.
Niegodziwa Miłości, do czegoż nie skłaniasz serc ludzkich?
Jest tylko jeden ratunek dla zmęczonej duszy - miłość do drugiego człowieka.
Nie jest ważne co mamy,
ale kogo mamy.
U mnie model "a może zaiskrzy" się nie sprawdza, albo lecą iskry, albo nie. Nie mam ochoty na bylejakość i związki na przeczekanie. Nie kupuje tej idei.
Wsłuchując się z miłością w drugiego człowieka, sami zaczynamy przemawiać.
Można kochać kogoś bez wzajemności, dopóki jest wart uczucia. Dopóki zasługuje na miłość.
Stara miłość to rząd koszy plażowych w listopadzie.
W dojrzałym związku pojawia się spokój, pewność i duma z partnera. Z tego, co on robi, jaki jest, co mówi. Pojawia się wtedy we mnie pewien niezwykły rodzaj wibracji: to jest mój człowiek. Ten, o którym można marzyć, jest mój. Pierwsza namiętność przemienia się w coś, co nazwałabym ciepłem, przywiązaniem i uspokojeniem, poczuciem bezpieczeństwa i przyjemnością. On jest tylko dla mnie, ja tylko dla niego.
