Kochamy często drugich podług ich pozornej wartości. Bóg tylko według ich wartości rzeczywistej.
Zawsze, gdy z nim jestem, choć odurza mnie jego obecność, przychodzi do mnie myśl, której się boję: Gdzieś w głębi ogarnia mnie przerażenie, że jeśli go stracę, to jakbym straciła część siebie i zostanę okaleczona już na całe życie.
Czasami myślimy, że kogoś kochamy i później na siłę staramy się wejść w tą miłość. Kończymy, bo okazuje się, że to wcale nie było to. Aż w końcu nadchodzi ten moment, w którym dociera do nas, że to właśnie było to, tylko nie do końca oswojone, niezupełnie otwarte, zbyt mało nam znane. Dajcie sobie czas.
Gdy znajdę w sobie choć jeden akt miłości, już nie jestem nędzą.
Najtrudniej w życiu patrzeć jest w oczy ukochanej osoby i widzieć pustkę. Zupełne nic. Obojętność, zero tęsknoty. Najtrudniej czuć, że się ją kocha całą sobą i wiedzieć, że bez niej nie można żyć ale ona bez ciebie jest szczęśliwa. Najtrudniej kochać bez wzajemności.
Nie sztuka powiedzieć: "Jestem!". Trzeba jeszcze być.
"Pisz to co serce mówi, a nie to co rozum karze"
Czasami zwykłe przytulenie zdziała dużo więcej niż najlepsze lekarstwa.
Kocha się tylko te kobiety, które się uszczęśliwia.
What is love?The need to escape from oneselfco to jest miłość?Potrzeba ucieczki od samego siebie.
