Głęboka Miłość - W. Szymborska

 Twoim powołaniem jest poezja i... miłość.

 Nie ożywi miłości w sercach innych ten, kto wpierw nie da jej z siebie.

 Nie była w jego typie, powtarzał to tysiąc razy, nie pomagało. Zaszła mu za skórę, weszła w krew. Utkwiła w nim. Oszołamiała go, a zarazem irytowała - dziwna niebezpieczna mieszanka.

 Ktoś, kto kiedyś był dla nas ważny, zawsze będzie do nas wracał wraz ze wspomnieniami.

 Dziecko tym więcej potrzebuje miłości, im mniej na nią zasługuje.

 Miłość wyprzedza fizyczną zażyłość i sprawuje nad nią nadzór.

 Ale zakochać się to nie znaczy kochać. Zakochać się można nienawidząc.

 Czasem zastanawiasz się czy jesteś dla kogoś wart tyle, by mieć pewność, że jak odłożysz słuchawkę on/ona zadzwoni. Pewność, że kiedy w nerwach odwrócisz się i pójdziesz w drugą stronę, on/ona pobiegnie za tobą. Będzie walczył/a, bo przecież wart jesteś tego całego pieprzonego zachodu...

 Miłość to nie tylko to, co czujesz, ale to, co robisz. Miłość nie jest tą namiętnością, która pojawia się nagle, jak iskra, a potem zanika. Miłość to tańszenie razem i nauczanie siebie, jak poruszać się w harmonii.

 Ci, którzy kochają cierpią, widząc jak cierpią ci, których darzą miłością.