Miłość i cierpienie

 Nasze serca nie są z kamienia. Kamienie mogą kiedyś rozsypać się w proch. Mogą stracić kształt. Ale serca się nie rozsypują. Są pozbawione kształtu, możemy je sobie wiecznie przekazywać, czy są dobre czy złe.

 Miłość to nie tylko wzajemność, to także samotność. Czasami jesteśmy sami ze swoim sercem, ze swoim cierpieniem i radością, i to, jest najtrudniejszym w miłości. - Ewa Nowak

 Miłość czerpie siłę z niedożywienia, a umiera z przesytu.

 Jest jedna miłość, która nie liczy na wzajemność, nie szczędzi ofiar, płacze a przebacza, odepchnięta wraca – to miłość macierzyńska.

 Nie jesteśmy tu po to, by przetrwać, ale by się rozwijać. I we wszystkim, co robimy, powinniśmy dążyć do tego, aby sprawiło to radość nam samym i innym. Pamiętajmy też, że miłość nie istnieje, by wywołać w nas cierpienie. Istnieje, aby przynosić nam radość, czułość i zrozumienie.

 Nie można kochać dwóch osób tak samo. To po prostu niemożliwe. Kochasz każdego człowieka inaczej, bo jest jedyny w swoim rodzaju i on w tobie również dostrzega twoją niepowtarzalność. Im lepiej się poznajecie, tym bogatsze stają się barwy waszej relacji.

 Miłość trzeba budować, odkryć ją to za mało.

 Jeśli się kogoś kocha, to jest się z nim zawsze, a nie tylko wtedy, kiedy jest dobrze.

 Bóg jest zawsze w pobliżu ludzi okazujących sobie miłość.

 Co do miłości, to jaki bym ja człowiek była, żebym nie kochała.