Jedyną drogą rozwoju jest ciągłe podnoszenie poprzeczki, jedyną miarą sukcesu ...

 Zanim coś osiągniesz, musisz czegoś od siebie oczekiwać.

 Pamiętaj, że człowieka można zniszczyć, ale nie można go pokonać. Nawet gdyby przyszło nam przegrać wszystko, ważne, aby nigdy nie przegrać wiary w siebie.

 Nie zastanawiaj się nad
problemem, myśl o rozwiązaniu.

 Konkurują ludzie mali. Współpracują duzi. Pomagają wielcy.

 Człowiek, który nie jest w stanie zaryzykować niczego, nie jest w stanie niczego zdobyć. Musimy mieć odwagę, by pozwolić sobie na zamianę tego, czego się obawiamy, na to, czego chcemy.

 Usuń ze swojego słownika słowo problem
i zastąp słowem wyzwanie. Życie stanie się nagle bardziej podniecające i interesujące.

 Nie rezygnuj. Zazwyczaj jest to ostatnia kluczowa próba, która prowadzi do sukcesu. Przestajesz tylko na pokręconym cale od zdobycia potu złota za swoje wysiłki.

 Kiedy zmieniasz sposób patrzenia na rzeczy, rzeczy, na które patrzysz, zaczynają się zmieniać.

 Nie pozwól, aby strach przed porażką powstrzymał Cię od grania w grę. Musisz wierzyć w siebie, nawet jeśli nikt nie chce w ciebie uwierzyć. Twoja wytrwałość, determinacja i wiara w swoje zdolności mogą przenieść góry. Żadne przeszkody nie są na tyle duże, aby powstrzymać Cię przed osiągnięciem swojego celu, jeśli naprawdę wierzysz w swoje możliwości.

 Każdy musi to mieć. Coś takiego, o czym mógłby myśleć, odwoływać się do tego, gdy trzeba się do czegoś odwołać, gdy trzeba się do czegoś przymierzyć albo zaczerpnąć skądś sił, kiedy własne nie wystarczają. Trzeba mieć coś takiego, nosić w zanadrzu, dmuchać na to i chuchać, jak na największy skarb. Bo to jest największy skarb, tyle, że go nie widać i nikt o nim nie wie.