Są różne szkoły, ale jedna z nich mówi, że nigdy ...

 Nie jest ważne, jak wolno idziesz, dopóki nie przestajesz. Każda porażka jest tylko kolejnym kamieniem milowym na drodze do sukcesu. Co nie zabija, to nas wzmacnia. Nie bój się marzyć, bój się nie realizować swoich marzeń.

 Gdyby nie porażki, nie
umielibyśmy docenić zwycięstwa.

 Nie jest ważne, jak mocno potrafisz uderzyć. Ważne jest, jak mocno potrafisz dostać i pójść dalej. - Rocky Balboa

 Charakter nie może być rozwinięty w spokoju i ciszy. Tylko poprzez doświadczenie prób i cierpienia może dusza być wzmacniana, ambicja pobudzana, i osiągnięcia osiągnięte.

 Nie marnuj swojego życia na to, by zaimponować innym ludziom. Po prostu rób to co kochasz i kochaj to co robisz.

 Pierwszym krokiem w kierunku osiągnięcia celu jest decyzja o porzuceniu bezpieczeństwa i komfortu życia codziennego, a następnie wkroczenie w nieznaną przestrzeń swoich marzeń. Co z tego, jeśli popełnisz błąd? To część przygody, część nauki. Kiedy porzucasz znane, otwierasz drzwi do nieznanego. I tylko tam, w nieznanej przestrzeni możesz odnaleźć siebie.

 Cierpliwość i wytrwałość mają magiczne działanie – dzięki nim trudności znikają, a przeszkody ulatniają się.

 Nie jesteśmy tym, co znamy, lecz tym, czego jesteśmy w stanie sie nauczyć. Jeżeli nie będziemy się uczyć, zasiedlimy w starych, wygodnych nawykach i przestaniemy rosnąć. A to jest początek końca.

 Nie liczy się to, gdzie jesteś, ale kim się stajesz. To co robisz teraz, to co zdecydujesz zrobić, wpłynie nie tylko na twoje życie, ale i na zycie wielu innych ludzi, wszystko co robisz ma wpływ.

 Oczywiście można też całe życie unikać kłopotów, uciekać, uchylać się, zabezpieczać, nie wchodzić w konflikty, można, owszem, można całe życie być tchórzem. Tylko co to za życie? Życie powinno zawierać przeżycia: przeżyłem to, przeżyłem tamto, myślałem, że nie przeżyję, ale jakoś dałem radę. Jeśli twoje życie nie zawiera tych elementów, to radzę ci, usiądź na jakimś mrowisku – bez tego fizycznego doświadczenia nie znajdziemy porozumienia. Abyśmy znaleźli wspólny język, musisz zostać pokąsany, i to na własną prośbę.