Ograniczenia. To dzięki nim wyzwania smakują tak dobrze.

 Ból jest przemijający, a skutki rezygnacji pozostają na zawsze.

 Nie ważne, jak wolno idziesz, dopóki nie zatrzymujesz się. Przeciwności losu są tylko przeszkodami, które musisz pokonać na drodze do sukcesu. Wierzyć w siebie to pierwszy krok do zwycięstwa.

 Nie jest ważne, jak wolno idziesz, dopóki nie przestajesz iść. Każdy ma w sobie siłę, tylko nie każdy potrafi ją odnaleźć i wykorzystać. Pamiętaj o tym, szczególnie w trudnych momentach.

 Jakiekolwiek zmiany w życiu zaczynają się od decyzji, że jesteś wart więcej niż dotychczas uważałeś. Jeżeli nie jesteś zadowolony z tego, co robisz, gdzie jesteś i kto jesteś - zdecyduj się na zmianę. Nikt inny tego za Ciebie nie zrobi.

 Zbyt często nie sięgamy po to, czego chcemy, tylko bierzemy to, co jest. Rozkładamy ręce i mówimy „tak wyszło”. Nie walczymy o lepszą pracę, nie naprawiamy związków – siadamy na dupie i narzekamy. Boimy się ryzyka, zmian, boimy się żyć, szukamy wiecznych wymówek. Czasem dobrze się wywrócić, żeby potem wstać i stać się silniejszym. Zacząć żyć po swojemu.

 Gdy dostaniesz porządnego kopa od losu masz dwa wyjścia: możesz usiąść i użalać się nad sobą, albo ruszyć do przodu wykorzystując siłę rozpędu.

 Nie jest ważne, jak wolno idziesz, dopóki się nie zatrzymujesz. Ciągłe dążenie do celu, podążanie za marzeniami - to jest prawdziwa siła charakteru.

 Nigdy się nie poddawaj bo jeśli przejdziesz najgorsze chwile, to znaczy, że zasługujesz na te najlepsze.

 Cierpienie to nie jest znak, że robisz coś źle. To jest wskaźnik, że twoje ciało, twoja dusza rosną. Każdy ból, każdy cierpienie to kolejny krok do celu. Nie zmarnuj tego. Użyj tego.

 Porażka to tylko okazja do rozpoczęcia jeszcze raz, tym razem bardziej rozwaznie. Porażka to opóźnienie, a nie porażka fatalna. To tymczasowe odchylenie od planu, które jest ważnym elementem nauki.