Pierwsza zasada życia. Rób rzeczy których się boisz.

 Nieważne, że upadłeś, ważne żebyś coś podniósł wstając.

 To co osiąga się bez bólu, jest nic nie warte. To co łatwo osiągalne jest bez znaczenia.

 Gdy dostaniesz porządnego kopa od losu masz dwa wyjścia: możesz usiąść i użalać się nad sobą, albo ruszyć do przodu wykorzystując siłę rozpędu.

 Brak wiary powoduje, że ludzie
boją się przekraczać swoje
granice, a ja uwierzyłem w siebie.

 Tworzenie siebie to najważniejsze zadanie, jakie mamy do wykonania na tym świecie. Każdy człowiek wymaga wysiłku, jest dziełem swojego życia.

 Moc ludzkiego ducha jest nieskończona, a najbardziej zdumiewające jest to, że im więcej sobie dajemy, tym więcej mamy. Nie ogranicza nas łatwość, ale brak wyobraźni, śmiałości, odwagi. Nasz problem polega na tym, że zbyt często zdejmujemy siebie.

 Nie czekaj. Czas nigdy nie będzie właściwy. Nie czekaj na to, aż wszystko będzie idealne. Nie będzie. Zawsze będzie jakaś trudność, przeszkoda. Bierz się do pracy. Teraz.

 Znajdź w sobie siłę, która pomoże ci zakończyć to wszystko, co nie daje ci prawdziwego szczęścia.

 Nie czekaj. Pora nigdy nie będzie idealna. Zaczynaj skąd jesteś i używaj jakiekolwiek narzędzia, które masz pod ręką. Lepsze narzędzia znajdziesz w drodze.

 „Nie przepraszaj! Przestań non stop przepraszać!! K*rwa! Nigdy więcej nie przepraszaj za siebie, tylko dlatego, że ktoś wpędził Cię w poczucie winy!! To jest pierwsza rzecz! Nie przepraszaj za coś dobrego co robisz i od razu myślisz, że to złe! Nie wpędzaj się w wyrzuty tylko dlatego, że ktoś Cię nie szanował! Niech spierdala! Odpuść takich ludzi, którym musisz wiecznie udowadniać ile jesteś warta! Wyżują Cię jak gumę i spluną gdy stracisz smak!  I daj sobie siebie.  W nocy nie myśl bo jest ciemno i wszystko gorzej widać. Rano wstań. Umyj buzię. Zrób sobie radość. I wyjdź do życia... No k*rwa nie każę Ci marzeń spełniać od razu.  Do sklepu wyjdź i jeść sobie kup!