Lubię pływać pod prąd, a nawet przegrywać z prądem, bo to przynajmniej wyrabia mięśnie. Wymyśliłem sobie taką praktyczną, prywatną, moralną dyrektywę: jeśli masz dwie drogi do wyboru, wybieraj zawsze drogę trudniejszą dla ciebie.
Nie można się cofnąć w czasie,
to tylko pobożne życzenia, ale jest inne wyjście, czyli droga do przodu.
Bo największą motywacją są słowa: “Nie dasz rady.”
Nie bój się zranienia. Lepiej wzbić się w niebo i upaść, niż nigdy nie poczuć, jak ziemia usuwa ci się spod nóg. Nawet chwilowa radość jest lepsza niż całkowity jej brak.
Mierzy się ponad cel, żeby trafić do celu.
Nigdy się nie poddawaj bo jeśli przejdziesz najgorsze chwile, to znaczy, że zasługujesz na te najlepsze.
Bardziej zależy mi na tym, co sobie o mnie myślę, niż na tym, co inni myślą o mnie. Nie chcę być bogiem, ale nie chcę być niewolnikiem. Nie chcę być boginią, ale jedno jest pewne: nie chcę być śmiercą.
Są różne szkoły, ale jedna z nich mówi,
że nigdy nie jest za późno. Mnie się podoba
ta szkoła. Co mówi, że nigdy nie jest za późno.
Nie jesteś szczęśliwa? To zrób wszystko, żeby wreszcie być. Nie można spędzić życia na wahaniu się i zastanawianiu. Możesz mieć gorszy dzień, tydzień, miesiąc. Ba, nawet gorszy rok! Ale wyczuj moment, kiedy lepiej powiedzieć sobie DOŚĆ.
I pamiętaj, że szczęście to nie jest coś, co każdy z nas ma zapisane w gwiazdach. To coś, na co się bardzo ciężko pracuje. Przez całe życie. Każdego dnia. Non stop.
Nigdy nie pozwól, aby przyszłość cię przerażała. Przyjdzie ona jako dzień, jako moment. Mieszka ona ze wszystkimi innymi dniami na świecie. Mieszka z nami tutaj.
Musisz być gotów zrobić rzeczy, których inni nie zrobią, aby mieć rzeczy, których inni nie mają.
