Oczywiście można też całe życie unikać kłopotów, uciekać, uchylać się, ...

 Ograniczenia.
To dzięki nim wyzwania smakują tak dobrze.

 Nie uznaję sztucznych ograniczeń: że powinniśmy, nie powinniśmy, wolno, nie wolno. Każdy jest oddzielną jednostką i mamy prawo robić to, co kochamy i w co wierzymy.

 Nie jest ważne, jak powoli idziesz, dopóki nie przestajesz.

 Gdy dostaniesz porządnego kopa od losu masz dwa wyjścia: możesz usiąść i użalać się nad sobą, albo ruszyć do przodu wykorzystując siłę rozpędu.

 Nigdy nie przegrywasz, gdy walczysz... Przegrywasz, gdy przestajesz walczyć.

 Powiedz sobie, że nie ma przeszkód, których nie możesz pokonać, braci i sióstr, którzy nie mogliby pokonać takich trudności, jakie ty znałeś. Zawsze będzie wiele rzeczy do zrobienia i zawsze trudno będzie je zrobić, ale oto co musisz sobie powiedzieć.

 I nigdy, przenigdy, nie przepraszaj za to, co szczerze powiedziałeś, co czujesz i co myślisz bo to tak, jakbyś przepraszał za to kim jesteś, a to kim jesteś, to jedyne co naprawdę masz.

 Nie jest ważne, ile razy upadniesz, ale ile razy jesteś gotów wstać i dalej iść, niezależnie od tego, jak ciężkie są okoliczności. Twoja wiara i determinacja to rzeczy, które pchają Cię do przodu.

 Człowiek, który nie jest w stanie zaryzykować niczego, nie jest w stanie niczego zdobyć. Musimy mieć odwagę, by pozwolić sobie na zamianę tego, czego się obawiamy, na to, czego chcemy.

 Teraz nie pora myśleć o tym, czego ci brak. lepiej pomyśl, co możesz zrobić z tym co masz.