Najważniejsze, żeby pokochać siebie. I wybaczyć sobie. Wszystko, nawet ...
Najważniejsze, żeby pokochać siebie. I wybaczyć sobie. Wszystko, nawet największe błędy. I nie wspominać swojej historii, tylko ją tworzyć.
Twoje zaburzenia nie definiują cię. Twoja siła i odwaga zasługują na szacunek. To nie jest tydzień, to nasza walka o życie. Trzymaj się niezależnie od tego co cię powstrzymuje.
Czasem to, co wydaje się być porażką jest początkiem sukcesu.
Nie ważne, jak powoli idziesz, dopóki nie przestajesz. Każda droga, nawet najdłuższa, zaczyna się od pierwszego kroku. Siła leży nie w nigdy nie upadaniu, ale w zawsze podnoszeniu się po upadku.
Musicie od siebie wymagać,
nawet gdyby inni od was nie wymagali.
Czego się boisz? Że popełnisz błąd? Że cię wyśmieją? Że ci się nie uda? Ale jakie to ma znaczenie? Naprawdę będziesz uzależniał swoje życie od tego, co sobie pomyślą inni ludzie?
Celem nie jest bycie lepszym od kogoś innego, lecz bycie lepszym od tego kim się samemu było wcześniej.
Pamiętaj, że człowieka można zniszczyć, ale nie można go pokonać. Nawet gdyby przyszło nam przegrać wszystko, ważne, aby nigdy nie przegrać wiary w siebie.
Musisz być gotowy działać, nawet jeśli nie ma nadziei na powodzenie, bo nie powodzenie się liczy, ale próba. Nie możesz zrezygnować tylko dlatego, że straciłeś jedną bitwę.
Pamiętaj, że zostanie ci tylko tyle, ile sam do siebie wniesiesz, i że życie jest grą, która nie należy do ciebie, ale ty możesz stać się jej Mistrzem.
Niektóre rzeczy trzeba robić codziennie. Zjedzenie siedmiu jabłek w sobotę wieczorem, zamiast jednego dziennie, to nie to samo.