Praca nad sobą jest najtrudniejszą pracą, ale to właśnie ona daje największą satysfakcję. Bez względu na to, jak trudna jest droga do sukcesu, zdecydowanie jest ona mniej męcząca niż ciągłe stanie w miejscu.
W łatwych zwycięstwach nawet najgorszy traci strach, upór staje się siłą w spotkaniu z przeciwnościami. Często jest tak, że zmartwienie i odwaga pokazują człowiekowi te możliwości, które w dobrych czasach były dla niego nieznane.
Porażka to tylko okazja do rozpoczęcia jeszcze raz, tym razem bardziej rozwaznie. Porażka to opóźnienie, a nie porażka fatalna. To tymczasowe odchylenie od planu, które jest ważnym elementem nauki.
Nigdy nie rezygnuj z czegoś, o czym nie możesz przestać myśleć nawet na jeden dzień.
Da się uciec od porażki. Ale musisz zrozumieć, że idziesz w jej stronę. Posłuchasz jej historii. Sprawdzisz, co oznacza. Bolesna prawda jest taka, że bez porażek nie ma sukcesu. Porażka jest tylko elementem sukcesu, który niewielu chce podjąć.
W życiu nie chodzi o to, żeby przetrwać, ale by żyć. Nie możemy zadowalać się przeciętnością, ponieważ w nas tkwi potencjał do osiągania wielkich rzeczy. Kiedy zrozumiesz, że masz w sobie moc, aby przezwyciężyć każdą przeszkodę, stajesz się niezniszczalny.
Sukces nie jest ostateczny, porażka nie jest fatalna: to odwaga, aby kontynuować, jest tym, co naprawdę się liczy.
Właśnie to, kto zaczyna od zera - często niewiele ma, ale wszystko, co robi, robi z całego serca. Nie pozwól na to, aby to, co nie masz, przeszkodziło Ci w docenianiu tego, co masz. Człowiek, który docenia małe rzeczy, zasługuje na więcej.
Zbyt często nie sięgamy po to, czego chcemy, tylko bierzemy to, co jest. Rozkładamy ręce i mówimy „tak wyszło”. Nie walczymy o lepszą pracę, nie naprawiamy związków – siadamy na dupie i narzekamy. Boimy się ryzyka, zmian, boimy się żyć, szukamy wiecznych wymówek. Czasem dobrze się przewrócić, żeby potem wstać i być silniejszym. Zacząć żyć po swojemu.
Jeśli chcesz w życiu dojść do czegoś naprawdę wielkiego, musisz mieć obsesję na punkcie tego, do czego dążysz.
