Poświęć czas, aby dojść do celu. Pamiętaj, początek zawsze jest trudny. Ryzyko to twój młot do budowania drogi. Tylko odwaga prowadzi do celu, a nawyki będą ci służyć. Walka to przyspieszenie, przyspieszenie to forma przetrwania, przetrwanie to pomyślność.
Twój czas jest ograniczony, więc nie marnuj go na życie cudzym życiem. Nie daj się złapać w pułapkę dogmatu - żyjąc wynikami myślenia innych ludzi. Nie pozwól, aby hałas czyichś opinii zagłuszył twój własny wewnętrzny głos. I co najważniejsze, miej odwagę, żeby podążać za swoim sercem i intuicją. One jakoś już wiedzą, czego naprawdę pragniesz stać się. Wszystko inne jest wtórne.
Sukces nie jest trwały, porażka nie jest ostateczna. To jest odwaga, którą musimy kontynuować, która ma znaczenie.
Sukces nie jest końcowym punktem. Porażka nie jest końcem świata. Odwaga, aby kontynuować, to jest to, co naprawdę się liczy.
Przegrywa nie ten który padł,
lecz ten który nie chciał powstać.
Największym motywatorem wcale nie są
dobre książki czy przyjazny głos dochodzący
zza pleców. Nie są nimi nagrody ani satysfakcja.
Najistotniejszą motywacją powinien być cmentarz.
Ta chwila, gdy uzmysławiasz sobie, że jeszcze
masz czas wszystko zmienić, że jeszcze nic
nie jest stracone, że jeszcze możesz się podnieść
i zawalczyć. Wstawaj. Zainicjuj. Odważ się.
Masz wybór, możesz siedzieć i płakać
albo wstać, powiedzieć sobie, że będzie dobrze, że dasz radę, uwierzyć w to z całych sił i zacząć działać.
Bądź głodny. Bądź głupi. I nie mylić z żądzą. Nie mylić z głupotą. Bądź głodny. Bądź głupi. W dążeniu do swojego celu, nie zważaj na nic. Nic nie powinno być w stanie Cię zatrzymać.
I nigdy, przenigdy, nie przepraszaj za to, co szczerze powiedziałeś, co czujesz i co myślisz bo to tak, jakbyś przepraszał za to kim jesteś, a to kim jesteś, to jedyne co naprawdę masz.
Bogactwo, które każdy człowiek posiada, ale mało kto z niego korzysta, to siła woli. To dzięki niej jesteśmy w stanie przekroczyć granice, które wydają nam się nieosiągalne.
