Musisz być gotów zrobić rzeczy, których inni nie zrobią, aby mieć rzeczy, których inni nie mają.
I nigdy, przenigdy, nie przepraszaj za to, co szczerze powiedziałeś, co czujesz i co myślisz bo to tak, jakbyś przepraszał za to kim jesteś, a to kim jesteś, to jedyne co naprawdę masz.
Chcesz pięknego życia? To zacznij od nowa, i od nowa, i od nowa aż dostaniesz to o co chodzi. Rób to, czego najczęściej się boisz, a ludzie boją się dwóch rzeczy: zaczynania nowego i kończenia starego. Lawirują pomiędzy nimi, bo może samo wyjdzie. Zwykle nie wychodzi.
Nigdy nie rezygnuj z marzeń, tylko dlatego, że realizacja zajmie wiele czasu. Czas i tak upłynie, niezależnie od tego, co zrobisz. Najważniejsze to podążać za swoim sercem i robić to, co kochasz.
Czego się boisz? Że popełnisz błąd? Że cię wyśmieją? Że ci się nie uda? Ale jakie to ma znaczenie? Naprawdę będziesz uzależniał swoje życie od tego, co sobie pomyślą inni ludzie?
Codziennie trzeba starać się wykraczać poza swoje możliwości.
Największą chlubą nie jest to, aby nigdy się nie potknąć, ale to aby po każdym upadku dźwignąć się i stanąć na nogi.
Nie ma takiej rzeczy jak koniec drogi. Droga kończy się tylko dla tych, którzy nie mają celu. Ci, którzy mają cel, tworzą swoją własną drogę.
Dążenie do perfekcji nie jest ani powodem do wstydu, ani bezsensownym dążeniem do utopii. To walka. To liderstwo. W tym jest prawdziwy sens życia.
Czasami trzeba przejść przez piekło, aby odnaleźć szczęście i radość życia. Wszystko co spotyka nas w życiu, ma nas czegoś nauczyć. To właśnie kreuje nas samych i to, kim jesteśmy.
